1 Samuel 6

1आता देवाचा कोश पलिष्ट्यांच्या देशात सात महिने राहिला. 2आणि मग, पलिष्ट्यांनी याजकांना व दैवी प्रश्न जाणणाऱ्यांना बोलावून त्याने म्हटले यहोवाच्या कोशाचे आम्ही काय करावे? तो त्याच्या ठिकाणी कसा पाठवावा हे आम्हास सांगा.

3ते म्हणाले, तुम्ही इस्राएलाच्या देवाचा कोश माघारी पाठवाल तर तो अर्पणांच्या भेटींशिवाय पाठवू नका; तर त्याबरोबर दोषार्पण अवश्य पाठवावे. मगच तुम्ही निरोगी व्हाल, आणि त्याचा हात तुम्हांवरून अद्यापपर्यंत का दूर होत नाही हे तुम्हांस समजेल. 4तेव्हा ते म्हणाले, जे दोषार्पण त्याबरोबर आम्ही पाठवावे ते काय असावे? त्यांनी उत्तर दिले, पलिष्ट्यांचा सरदारांच्या संख्येप्रमाणे पाच सोन्याच्या गाठी व पांच सोन्याचे उंदीर; कारण तुम्हां सर्वांवर व तुमच्या अधिकाऱ्यांवर एकच पीडा आली आहे.

5म्हणून तुम्ही तुमच्या गाठीच्या आकाराची व तुमचे जे उंदीर शेताचा नाश करतात त्याच्या प्रतिकृती तयार करा आणि तुम्ही इस्राएलाच्या देवाचा गौरव करा कदाचित तो आपला हात तुम्हांवरून, व तुमच्या देवावरून, व तुमच्या भूमीवरून काढेल. 6मिसरी लोक व फारो यांनी जशी आपली ह्रदये कठीण केली तशी तुम्ही आपली ह्रदये कशाला कठीण करता? जेव्हा तो त्यांच्याशी कठोरपणे वागला आणि त्याने त्यांना जाऊ देण्याची परवानगी दिली नाही, परंतु नंतर ते निघून गेले नाहीत काय?

7तर तुम्ही एक नवी गाडी तयार करा आणि ज्यांच्या वर कधी जू ठेवले नाही अशा दोन दुभत्या गायी घेऊन गाडीला जुंपा व त्यांची वासरे त्यांच्यापासून वेगळी करून घरी आणा. 8मग देवाचा कोश घेऊन गाडीवर ठेवा. आणि तुम्ही दोषार्पण म्हणून ज्या सोन्याच्या प्रतीकृती डब्यात घालून त्याच्या एकाबाजूला ठेवा. त्यानंतर, ती गाडी परत पाठवून द्या आणि तिच्या मार्गाने तिला जाऊ द्या. 9आणि पाहा, बेथ-शेमेशाकडे त्याच्या मार्गाने तो गेला, तर ज्याने आम्हावर हे मोठे अरिष्ट लावले आहे तो परमेश्वरच आहे हे जाणा; त्याउलट, जर गेला नाही, तर जे आम्हाला घडले ती आकस्मिक घटना आहे असे आम्ही समजू.

10मग त्या माणसांनी तसे केले, म्हणजे, त्यांनी दोन दुभत्या गायी घेऊन गाडीला जुंपल्या आणि त्यांची वासरे घरी बांधून ठेवली. 11मग त्यांनी परमेश्वराचा कोश आणि त्याच्याबरोबर तो डब्बा सोन्याचे उंदीर व त्यांच्या गाठीच्या प्रतिकृती गाडीत ठेवल्या. 12मग त्या गायी नीट वाट धरून बेथ-शेमेशाच्या रस्त्याने गेल्या; मार्गाने जाताना त्या मोठ्याने हंबरत चालल्या उजवीकडे किंवा डावीकडे फिरल्या नाहीत. आणि पलिष्ट्यांचे अधिकारी बेथ-शेमेशाच्या सीमेपर्यंत त्यांच्यामागे गेले.

13तेव्हा बेथ-शेमेशाचे शेतकरी खोऱ्यात आपल्या गव्हाची कापणी करीत होते; आणि त्यांनी आपली दृष्टी वर करून कोश पाहिला, तेव्हा तो पाहून ते आनंद पावले.

14मग गाडी यहोशवा बेथ-शेमेशाकर याच्या शेतात येऊन जेथे एक मोठा दगड होता तेथे उभी राहिली. मग, त्यांनी गाडीची लाकडे तोडली आणि त्या गायी परमेश्वराला होमार्पण अशा अर्पण केल्या. 15लेव्यांनी देवाचा कोश, व त्याबरोबर ज्यात सोन्याच्या प्रतिमा होत्या तो डबा, हे उतरवून त्या मोठ्या दगडावर ठेवले. बेथ-शेमेशाच्या माणसांनी त्या दिवशी परमेश्वराला होमार्पणे व यज्ञ अर्पण केले.

16आणि हे पाहिल्यानंतर पलिष्ट्यांचे पांच सरदार त्याच दिवशी एक्रोनास परत गेले.

17परमेश्वराला पलिष्ट्यांनी ज्या सोन्याच्या गाठी दोषार्पण म्हणून पाठवल्या त्या अशा: अश्दोदकरता एक, गज्जकरता एक, अश्कलोनाकरता एक, गथाकरता एक, एक्रोनाकरता एक. 18आणि आबेलाचा मोठा दगड ज्यावर त्यांनी परमेश्वराचा कोश ठेवला तेथपर्यंत पलिष्ट्यांची जी नगरे, म्हणजे तटबंदीची नगरे व खेडीपाडीही, ज्या पांच सरदांराची होती, त्यांच्या संख्येप्रमाणाने ते सोन्याचे उंदीर होते. तो दगड आजपर्यंत यहोशवा बेथ-शएमेशकर यांच्या शेतात आहे.

19मग परमेश्वराने काही बेथ-शेमेशकर मनुष्यांना मारले कारण त्यांनी परमेश्वराच्या कोशाच्या आंत पाहिले होते. त्याने सत्तर जण मारले. परमेश्वराने लोकांना फार मोठा तडाखा दिला, त्यामुळे लोकांनी शोक केला. 20तेव्हा बेथ-शेमेशाची माणसे बोलली, पवित्र परमेश्वर याच्यासमोर कोणाच्याने उभे राहवेल? त्याने आम्हांपासून वरती कोणाकडे जावे?

मग त्यांनी किर्याथ-यारीमाच्या रहिवाशांकडे दूत पाठवून म्हटले, की, पलिष्यांनी यहोवाचा कोश माघारा आणला आहे; तुम्ही खाली येऊन तो आपणांकडे वरती न्या.

21